Sport w Kenii

• Lekkoatletyka
• Piłka nożna
• Koszykówka
• Rugby
• Boks
• Tenis
• Wyścigi samochodowe

X Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce Helsinki 2005

Kenijscy zawodnicy wywalczyli 7 medali podczas mistrzostw świata rozgrywanych na Stadionie Olimpijskim w Helsinkach

ZŁOTO
Bieg na 5000m - Benjamin Limo

SREBRO
Bieg z przeszkodami na 3000m - Kemboi Ezekiel
Maraton kobiecy - Ndereba Catherine

BRĄZ
Bieg na 10000m. - Moses Mosop
Bieg z przeszkodami na 3000m.- Brimin Kipruto
Bieg z przeszkodami kobiet na 3000m.- Jeruto Kiptum
Bieg na 800m. - William Yampoy

IGRZYSKA OLIMPIJSKIE ATENY 2004

Kenia zdobyła następujące medale na Olimpiadzie w 2004 roku

ZŁOTO
Lekkoatletyka: mężczyźni bieg z przeszkodami na 3000m. Kemboi Ezekiel

SREBRO
Lekkaatletyka:mężczyźni 1500m. - Legat Bernand
Lekkaatletyka:mężczyźni 3000m. - Kipruto Brimin
Lekkaatletyka: kobiety 5000m. - Ochichi Isabella
Lekkaatletyka: maraton kobiecy - Ndereba Catherine

BRĄZ
Lekkaatletyka: mężczyźni 5000m. - Kipchoge Bernard
Lekkaatletyka: mężczyźni, bieg z przeszkodami - Koech Paul Kipsiele

Lekkoatletyka

Kenia wydała kilku najlepszych atletów w historii świata. Każdego roku nowi Kenijczycy uczestniczą w wielu różnych wydarzeniach sportowych, często odnosząc w tej dziedzinie sukcesy. W lekkiej atletyce Kenijczycy uczestniczą w biegach na długie dystanse (10.000 m., 5000 m.) oraz w maratonach.

Poniżej przedstawiamy sylwetki kilku z najlepszych lekkoatletów.

Henry Ronoh
Prawdopodobnie najlepszy lekkoatleta bieżni jaki kiedykolwiek reprezentował Kenię. U szczytu kariery ustanowił 5 rekordów świata, 1500m., 3000m. w biegu z przeszkodami, 5000m. i 10000m. Niestety nigdy nie mógł wykazać się swoim talentem na Igrzyskach Olimpijskich ponieważ Kenia zbojkotowała obydwie Olimpiady w 1976 i w 1980 roku.

John Ngugi
John Ngugi urodził się i dorastał w Nyandarua w centralnej Kenii. Jego kariera zaczęła się formować, gdy wstąpił do Kenya Army. Na krótko ustanowił rekord świata w obydwu biegach na 5000m. i na 10.000m. Zdobył złoty medal na czwartych igrzyskach All Africa i na Olimpiadzie w 1988 gdzie wykonał zapierający dech w piersi bieg, w efekcie zostawiając kolejnego zawodnika prawie 100 metrów w tyle, co wprawiło w duże zdumienie światową prasę. Pięciokrotnie wygrywał Mistrzostwa Świata w cross country. Jego kariera dobiegła końca w momencie gdy odmówił przystąpienia do losowego testu antydopingowego. Za tę odmowę został zawieszony przez IAAAF w

Paul Tergat
Sierżant w Kenijskiej jednostce powietrznej, Tergal zdobył sławę dzięki swojemu zwycięstwu Mistrzostw Świata w cross country rekordową ilość sześciu razy. Ustanowił też rekord w biegu na 10.000m. i wygrał srebrny medal na Olimpiadach w 1996 i 1997 roku.

Tagla Lorupe
Była dominującą kobietą biegającą na długie dystanse u świtu nowego tysiąclecia. Oprócz pobicia rekordu świata w maratonie kobiet, pobiła również prawie wszystkie rekordy w wyścigach kobiet.

ˆdo góry

Piłka nożna

Jedną z największych historii Kenjskiego football'u w ostatnich czasach jest historia Mathare United FC. Drużyna, która wywodziła się z jednego z najbiedniejszych kenijskich slumsów, została zasponsorowana przez Boba Munro, i rozpoczęła swoja działalność jako lokalna sąsiedzka drużyna grająca w młodzieżowych turniejach w kraju i za granicą. Składała się ona z dzieci 'ulicy', które w innym wypadku spędzałyby dni na wąchaniu kleju i grzebaniu w śmieciach. Mathare United przekształciła się obecnie w jedną z najlepszych kenijskich drużyn piłki nożnej. W 1999 wygrali lokalne zawody a w 2000 roku odnieśli sukces w drugiej rundzie Afrykańskich zawodów pucharowych.

Podczes setnej edycji gwiazd Harambee pojawiły się takie sławy jak: John Muiruri i John Baraza.
Pod koniec 2000 roku popularny niemiecki trener, Reinhard Fabish, został zatrudniony na 6-miesięczny kontrakt, którego dalekosiężnym celem jest zakwalifikowanie Kenii do Mistrzostw Świata w 2006 roku, które odbędą się w rodzinnym kraju trenera. Od swojego powrotu Fabish był zdolny do znacznego podniesienia standardu drużyny narodowej. Niedługo Kenia zakwalifikowała się do narodowych Afrykańskich zawodów pucharowych.

W roku 2001 kilku kenijskich graczy miało zapewnione kontrakty z europejskimi drużynami Pierwszej Ligi Piłkarskiej: Ronaldo Ogonda, John Muiruri i Robert Mambo pojechali do Belgii podczas gdy Bonaventure Maruti i Paul Oyunga Pojechali do Szwecji. Maruti i Oyunga w rzeczywistości zrobili duże wrażenie w szwedzkiej lidze, pełni nadziei otwarcia drzwi dla wielu Kenijczyków na przyłączenie się do elit Europejskiej Ligi.

Pod koniec 2002 roku Kenia ożywiła zawody pucharowe CECAFA, gdzie, po 19-stu latach niepowodzeń, pobiła w finale gospodarzy z Tanzanii 3-2. W połowie 2003 roku Kenia w końcu zdołała zakwalifikować się do narodowych afrykańskich zawodów pucharowych po 12-stu latach nieobecności.

ˆdo góry

Koszykówka

Koszykówka jest sportem, który w niezwykle szybkim tempie zdobył popularność w Kenii, głównie dzięki telewizji NBA nadawanej w Kenii. Narodowa Liga Kenii ubiega się o drużyny z całego kraju. Kenia jest reprezentowana w turniejach kontynentalnych zarówno przez męskie jak i żeńskie drużyny, które od lat zalicza się do najsilniejszych drużyn kontynentu. W 1994 kobieca drużyna pokonała Zair w półfianale Zawodów Pucharowych Afryki, w ten sposób kwalifikując się do kobiecych Mistrzostw Świata. Jest to jak dotychczas największe osiągnięcie Kenii.

Rugby

Przez wiele lat rugby było traktowane w Kenii jako sport burżujski. Gra została zapoczątkowana przez Anglików podczas ery kolonializmu i uczestnictwo w niej rzeczywiście było ograniczone. Standard w owych dniach był wysoki ze względu na znakomitą drużynę British Lions, która grywała w Kenii. Afrykanie mieli pierwszą okazję nauczenia się gry w rugby zaraz po odzyskaniu niepodległości w 1963. Ale nawet wtedy sport został ograniczony tylko do prestiżowych szkół, które wcześniej uzyskały pozwolenie białych, takie jak: Duke of York (dzisiejsza Lenana School) i The Prince of Wales (dzisiejsza Nairobi School).

Pierwsze pokolenie Afrykańczyków grających w rugby obejmowało Chrisa Onsotti, Johna Gichinga, Dennisa Awori, Georga Kariuki (aktualnie prezesa Kenijskiej Unii Rugby i Piłki nożnej, K.R.F.U.), Jima Owino i legendarnych braci Mwangi-Kioi. Drugie Pokolenie Afrykańczyków grającym w rugby było pokoleniem młodym, energicznym i głodnym sukcesu. Radykalizm i agitacja za zmianami, które charakteryzowały Kenię w latach 70-tych rozszerzone zostały również na sport, w tym na rugby. Postulowano większy udział Afrykańczyków zarówno na poziomie zawodników jak i administracji. Okres ten był świadkiem odrodzenia rugby w Kenii. W skład drugiego pokolenia wchodzili tacy zawodnicy jak Jackoson 'Jacko' Omaido, Walter Omaido, Tom Oketch, Alunga Omolo, Peter Akatsy, Frank Ngaruiya, Stan Ramogo, Max Maniafu, Michael 'Tank'Otieno, Evans Vitisia, Godfrey 'Chief' Edebe, Peter Belsoi.

Edward Rombo
Rombo jest bez wątpienia najlepszym graczem rugby, jaki został wyłoniony z kraju. Rozpoczynał karierę już jakom uczeń szkoły w Nairobi. Z czxasem rozpoczął grę w Mean Machine, a jego marka handlowa zmieniła się na "Rombo jig". W 1991 roku zakończył jako czołowy gracz w kenijskich zawodach i doprowadził Mean Machine do pierwszego zwycięstwa zawodów w Kenii. Jego talent nie pozostał nie dostrzeżony przez brytyjskich łowców talentów. Zawarł profesjonalny kontrakt na grę po stronie najlepszej brytyjskiej drużyny rugby, LEEDS RFC gdzie grał obok najlepszych na świecie.

ˆdo góry

Boks

Robert "Kidd" Wngila
Jest uważany za najlepszego boksera w historii Kenii. Zaczynał swoją bokserska karierę z klubem bokserskim Kenya Breweries zatrudniając się tam jako kierowca ciężarówki. Przez 1986 rok był uważny za najlepszego boksera wagi średniej w Kenii w wieku 21 lat. W 1987 roku zdobył złoty medal na czwartych igrzyskach All Africa. Na Olimpiadzie w Seulu w 1988 roku został pierwszym Afrykaninem, który wygrał złoty medal olimpijski w boksie bijąc Francuza Laurenta Boudani w fantastycznym finale. Potem zaczął profesjonalna karierę w Stanach Zjednoczonych. Zmarł śmiercią tragiczną na bokserskim ringu po nokaucie Davida Gonzalesa.

Ibrahim 'Surf' Bilali
Zręczny ale stylowy bokser jest prawdopodobnie najbardziej utalentowanym amatorem boksu w Kenii. Bilali był prawdziwym mistrzem w swoim rzemiośle, olśniewając konkurentów swoimi podskokami i ułożeniem. Podczas nauki w szkole średniej odegrał rolę w narodowej drużynie bokserskiej. Wygrał złoty medal na państwowych zawodach 1982 roku i brązowy medal na Olimpiadzie w 1984.

ˆdo góry

Tenis

Paul Wekesa
Jest jedynym Kenijczykiem, który kiedykolwiek znalazł się w pierwszej setce światowych sław gry w tenisa ziemnego. Żaden inny Kenijczyk nie osiągnął statusu ATP. Wekesa zdobył brązowy medal na czwartych zawodach "All Africa" w 1987 roku. U szczytu kariery doprowadził kenijską drużynę do rozgrywek pucharu Daviesa, gdzie zmierzył się z takimi gigantami jak Zimbabwe, Cote'd Ivoire czy Nigeria. Wakesa regularnie był przedstawicielem w najlepszych zawodach ATP takich, jak Wimbledon gdzie grał z najlepszymi tenisistami świata. Obecnie jest trenerem narodowej drużyny Kenii.

ˆdo góry

Wyścigi samochodowe

Shekhar Mehta
Jest bez wątpienia najlepszym kierowcą rajdowym w historii Kenii. Wygrywał Rajd Safari nieprzerwanie pięć razy. Wygrał też Rajd Faraon w Egipcie oraz zajął wysoką pozycje w Rajdzie Paryż-Dakar. Niedawny wypadek na Rajdzie Faraon złamał nagle jego karierę.

ˆdo góry

Źródło:
http://kenyapage.net