|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Literatura Kenijska Autorzy: Kenijski dramaturg, poeta i powieściopisarz, urodzony w 1947 roku, jest jednym z najbardziej utalentowanych scenarzystów tworzących dla radia, teatru i telewizji, jacy pojawili się w Kenii w ciągu ostatnich lat. W swoich pracach porusza tematykę politycznych i społecznych przemian, jakie przechodzi Kenia, komentując polityczne rozgrywki oraz związane z nimi problemy młodego, demokratycznego społeczeństwa. Pomimo niewątpliwego wyróżniania się na tle innych dramatów politycznych, jego twórczość pozostaje niemal nieznana poza krajami Afryki Wschodniej. Jego główne publikacje to: Kenijski powieściopisarz urodzony w 1939 roku. Jest bardzo ceniony za kreatywność w realizowaniu świata fikcji. Jego książki skierowane są do małych dzieci, mają je moralnie ukierunkowywać i wpajać cechy charakteru, przydatne w dorosłym życiu. Pisze w prostym języku angielskim, aby odbiorca nie miał problemów ze zrozumieniem. Jego przesłanie jest klarowne i tym samym bezbłędnie odczytane. Jego najważniejsze publikacje to: Kenijski powieściopisarz Meja Mwangi urodził się w 1948 roku w Nanyuki, a studiował w Kenyatta College. Zanim całkowicie poświęcił się pisaniu pracował dla French Broadcasting Corporation jako technik dźwiękowiec oraz dla British Council jako visual aids officer. Dwukrotnie wygrał nagrodę Kenyatta, za Osiągnięcia w Literaturze, otrzymał także Nagrodę dla Pisarzy Afro - Azjatyckich oraz Nagrodę im. Adolfa Lotusa Grimmego. Był pierwszym, który podjął się pisania o postkolonialnej
rzeczywistości kenijskich miast. Inne powieści, Carcase for Hounds (1974) i Taste of Death (1975) są zadedykowane antykolonialnej walce Mau Mau. Mwangi kładzie duży nacisk na autentyczną, militarną historię Kenii. The Bushtrackers (1979) to thriller o kłusownictwie, w którym - zgodnie z obowiązującym wtedy nurtem w literaturze - tematy socjalne i dotyczące historii schodzą na drugi plan. Bread of Sorrow (1987) to kolejny thriller. Historia uczciwego i dobrego człowieka, który staje się kryminalistą to studium ludzkiej osobowości, zachowań i relacji. The Return of Shaka (1989) to mityczna opowieść o zbrojnym oporze, rozgrywająca się we współczesnej Afryce Południowej. Weapon of Hunger (1989), w której głównym bohaterem jest amerykańska gwiazda rocka, podejmująca działalność filantropijną, mówi o uldze, jaką takie wysiłki przynoszą dotkniętym głodem rejonom Afryki. W Striving for the Wind (1990), Mwangi raz jeszcze spogląda na swoją społeczność, tym razem koncentrując się na wsi. Grace Emily Ogot to Kenijka urodzona w 1930 roku, pisząca powieści i opowiadania. Wykształcenie zdobyła w N'iya Girls' School i Butere High School, po czym kształciła się na pielęgniarkę i opiekunkę. Ogot pracowała także dla BBC jako spikerka i twórca scenariuszy, zajmowała się rozwojem regionalnym kraju, pracowała jako specjalista PR, była członkiem parlamentu i Kenijskim przedstawicielem w ONZ-cie. Niektórzy krytycy uważają ją za najlepszego twórcę opowiadań w Afryce Wschodniej. Opublikowała dwie powieśći: The Promised Land (1966) i The Island of Tears (1980); dwa zbiory opowiadań Land without Thunder (1968) i The Other Woman (1976); nowelę The Graduate (1980); spisała i opublikowała wiejskie opowieści i mity plemienia Luo, Miaha (1983). W swoich dziełach często odnosi się do własnego dzieciństwa i swojej pracy jako pielęgniarki oraz tradycyjnych opowieści ludowych, skąd czerpie wątki i bohaterów. Część z jej prac można określić jako interesujące, lecz nie zawsze udane połączenie afrykańskiej scenerii z dużą dawką makabrycznego wręcz okrucieństwa. The Promised Land, z pozoru melodramatyczna opowieść o plemiennych nienawiściach, jest znacznie bardziej skomplikowana. Młody farmer i jego żona, którzy wyemigrowali z Kenii do Tanzanii osobiście doświadczają zazdrości i materializmu. Można tam dostrzec wyraźny model idealnej afrykańskiej żony, wprowadzony przez Ogot: jest posłuszna i oddana mężowi w każdej kwestii, skoncentrowana na rodzinie i społeczności, w której żyje, a nie na kwestiach materialnych. The White Veil ze zbioru Land Without Thunder można nazwać reprezentatywnym, by przedstawić styl pisarki. Wszystkie opowiadania Grace Emily Ogot, z obu zbiorów czerpią motywy z kenijskiej wiejskiej i miejskiej rzeczywistości. Urodzony w 1938 roku Ngougi wa Thiong'o jest znanym i szanowanym powieściopisarzem. Szeroko opisuje on kulturę i zwyczaje kenijskich społeczności. Część z jego dzieł dotyczy historii, a część wydarzeń współczesnych. W jego książkach można przeczytać o okresie kolonialnym i o tym, jak kenijczycy naprawdę wywalczyli niepodległość. Ukazują one koleje losu i cierpienia kenijskich bojowników o wolność. Do największych osiągnięć Ngugi wa Thiong'o należą:
Znane publikacje Ngugi we Thiong'o to: Penpoints, Gunpoints, and Dreams: Towards a Critical Theory of the Arts and the State in Africa (1998), Moving the Centre: The Struggle for Cultural Freedom (1993), Decolonising the Mind: The Politics of Language in African Literature (1986), Matigari ma Njuruungi (1986), Matigari (1989), Barrel of a Pen: Resistance to Repression in Neo-colonial Kenya (1983), Detained: A Writer's Prison Diary, Autobiografia (1981), Cautaani Mutharaba-Imi (1980), Devil on the Cross (1982), Ngaahika Ndeenda: Ithaako Ria Ngerekano (1980), I Will Marry When I Want (1982), Petals of Blood [Novel, Heinemann (1977), The Trial of Dedan Kimathi (1977), Homecoming: Essays on African and Caribbean Literature, Culture and Politics (1972), The Black Hermit (1968), A Grain of Wheat (1967), The River Between (1965), Weep Not Child (1964) Źródła:
|
|||||||||||||||||||||||||||||||